No når me er inne i GLSM perioden så dukkar det stadig opp ting som ein kunne tenkje seg å prøvd ut i praksis, dette med strategiar har vår gruppe gått ein del inn på, og dette at born som byrjar på skulen faktisk kan ein del matematikk, nesten utan å vite det sjølv. Men me som pedagogar veit at dette er ting som me kan jobba med . Dette synest eg høyrest spanande ut, men eg veit og at dette krev ein del av den som har det pedagogiske ansvaret, kartlegging , observasjon, og individuell tilpassa undervisning er nøkkelen her. Dette trur eg er det mest optimale av all undervisning. Då får eleven akkurat det han har behov for ,rettleiing og tilpassa utfordingar på sitt eige nivå, og etter sine eigne læreføresetnader. Men etter å ha vore ute i praksis så ser eg at dette er nesten å drøyma seg vekk. Skulekvardagen til lærarar i småskulen er så utruleg travel at det skal godt gjerast at ein kan gjennomføra slike opplegg som tilpassa undervisning til alle krev. Me har funne ei veldig "kjekk" bok me har nytta som tillegg til pensumlitteratur, som heiter" det matematiske barnet" skriven av Heiberg Solem, I. & Lie Reikerås E.K (2004) denne har vore til stor nytte i prosjeket vårt. Eg anbefaler denne på det sterkaste til de som skal ha matematikk no neste periode. Der står det mange gode eksempel på at born faktisk kan ganske mykje matematikk før dei byrjar i skulen, og dersom me klarar som pedagogar å møta desse små der dei er, når dei bryjar på skulen, då gjer me vegen lettare å gå for desse små. I boka står det eksempel på at eit born faktisk kan gløyma det dei kan, fordi at på skulen så byrjar ein på scratch i gjenn. Dette er ganske urovekkjande, dette stemmer kanskje med det me høyrde på punktmetodikken i paksisperioden, at ein 6 åring ofte kjenner at han har ein tilbakegang når det gjeld ting han kan når han byrjar på skulen, ikkje berre når det gjeld paktiske ting som å knyte skorne, men faktisk ein del matematikk kunnskapar kan gå tapt,eller vera borte for ei stund. God helg :)

Forsking og resultat

No er me alle djupt inne i GLSM perioden , og me har vore ute på praksis skulane og utført prosjektet vårt. Gruppa vår har som problemstilling : kva telje og rekne strategiar nyttar elevane når dei leikar butikkleik. '

Det er då her snakk om addisjon og subtraksjon for det meste, men nokre elevar var faktisk inne på multiplikasjon og, er det ikkje flott? då er dei berre 7 år dei fleste.
Det me såg var at det var eit ganske stort mangfold av stratgiar. Me har hatt god hjelp av Snorre A Ostad sitt oppsett av dei ulike stratgitypane som me fant i boka til Ida Heiberg Solem og Elin Kirsti Lie Reikerås si bok det matematiske barnet. Dette oppsettet viste oss litt av det me kunne forventa å sjå. Me såg til dømes at dei som var gode i matematikk hadde ofte eit større repertoar av strategiar som dei spela på som tildømes å hugsa kombinasjomar kombinert med teljing. Dei elevane som ikkje var fullt så gode hadde mindre og meir primitive strategiar der kan eg nemna til dømes telje alt og frå byrjinga igjen strategien. Me nytta Observasjon og laupande protokoll som forskings metode. Her hadde ein av studentane overblikket over gruppa, og dei tre andre hadde deltakande observasjon. Det som var viktig for oss var at me heile tida lot elevane få styre ting sjølv, men samstundes så hadde me reglar om kor mange pengar dei fekk ta ut i banken (som hadde verkelege pengar), og kor mange varer dei fekk kjøpe i byrjinga. Me som observatørar skulle hjelpe og stille autentiske spørsmål for slik å finne ut kva elevane tenkte og korleis dei løyste dei ulike oppgåvene som dukka opp etter kvart som dei handla varer i butikken.
Ingen av varene i butikken var prisa meir enn 10 kroner. Dette var for at me skulle halda oss innafor eleven si proksimale sone. Og me stoppa sjølvsagt ikkje dei som ville rekna med større tal.Dette var det og moglegheiter til ved å ta fleire varer i gongen. Slik kunne me tilpassa nivået til kvar enkelt, eller elevane tilpassa det sjølv. dei fleste har kjempegod sjølvinsikt og veit kva dei kan og ikkje kan. Elevane likte dette veldig godt dei handla og sto i og når den tilmålte tida var omme så ville dei nesten ikkje stoppe, så dette var verkeleg kjekt :) No held me på med å analysera og gjera bruk av opplysningane som kom fram under forsøket så får me håpe at resultatet vert ein brukande rapport som skal vera levert inn neste fredag.

Etisk bevissthet?

I dag på nyhetene var det eit innslag om dette med etisk bevissthet for lærarar, eg vart litt overraska då eg høyrde at det var kome elevar heim til foreldra sine og sagt at dei hadde sett bilete av lærarane sine på nettet, på fest, utfordrande kledd og det viste tydeleg av bileta at dei drakk alkohol.
Kor skal grensene gå? er me rollemodellar heile tida, eller berre på skulen?, Dette er det mange meiningar om, og eg hugsar me hadde det oppe som tema då me byrja lærarutdanninga vår. Det er vel ei kjensgjerning at dersom ein vel læraryrket, så har ein klart for seg kva ein ikkje skal legge ut på nettet, og kva som ligg i det å vere ein god rollemodell for born. Ein annan ting er at det ikkje vert spurd om løyve til å legge ut bilete på nettet, dette er det vel strenge reglar for?. Privatliv har ein rett til å ha, men me må nok heile tida ha i tankane korleis me oppfører oss utad. Er dette prisen nokre av oss må betale,for å vere med i eit samfunn i utvikling der IT bruken florerer?, faktisk så mykje at det til slutt ikkje er kontroll over det som vert kringkasta på veven.Det at dette temaet var oppe i nyhetene i dag ,viser litt korleis samfunnet ser på dette, at ein lærar på ein måte ikkje er privat, men ein offentleg person som heile tida er offentleg. Litt skremmande synest eg, er litt redd for å bli usynleg.........

GLSM prosjekt

Me er kome godt i gang med prosjektet vårt og gruppa vår fungerer bra tross store aldersforskjellar:)

Me fant fort ut kva problemstilling me ville jobba med og det vart " kva telje og reknestrategiar nyttar born i 2 klassetrinn når dei leikar butikkleik" eit tema som det skal bli spanande å sjå resultatet av,me skal nytta forskingsmetodane observasjon og laupandeprotokoll, samt intervju av praksislærarar.Elevane skal få leika butikk og slik skal dei få visa oss litt kva dei kan .Kjempespanande skal det bli. Eg ser fram til å vere 4 dagar ute i skulen igjen.

Me har vore på skulen nesten kvar dag, og me har hatt mykje rettleiing av øvingslærarane. det var ein av dei tinga som sit igjen frå forrige gong me skulle skriva oppgåve, då var me rett og slett forlite inne på Hsh til rettleiing. Det å få hjelp er avgjerande for heile oppgåveskrivinga,øvingslærarane seier i frå om me er på rett veg eller ikkje,og gjer oss gode råd på vegen. Så medstudentar eit godt råd midt i oppgåveskrivinga, få rettleiing!, helst meir enn det som er obligatorisk, det er til vår fordel! Ha ei strålande helg i regnveret og lukke til med gjennomføring av forskingsprosjektet dykkars. :)

Oppsummmering av praksis.

I går var første dag på HSH etter praksis perioden vår, det var mange slitne sjeler som sat der. Det er veldig kjekt å vera ute i praksis, for det er då ein ser kor verdifullt dette yrket er . Men samstundes så er det veldig intenst og me vert veldig slitne og sjølv om ein savnar dei kjekke små , så er det godt å vera tilbake på skulen slik at ein kan få tid til refleksjon og få ting ned på papiret.
Etter at eg har vore på ute i praksis på småskule trinnet så ser eg at det er utruleg travle dagar for lærarane som har ansvaret. Ein skal vere pedagog og samstundes så treng elevane så utruleg mykje hjelp med dei små ting, som tildømes å knytta sko, å hjelpa til med klær, og ikkje minst passa på at dei får med seg ting heim som dei tildømes skal gjera lekser i.
Fagleg, og dette gjeld i matematikk, såg eg at nokre faktisk hadde kardinaltalsforståing, ikkje alle men nokre var det.Det vil seie at dei kjenner igjen ei mengde og forstår at det er det same i mengda sjølv om dei byttar plass . Då byrjar dei å telje vidare frå der dei slapp sist. Det er fasinerande å sjå at nokre klarar dette og veta at dette er ei utvikling akkurat på dette alderstrinnet.

Språket me nyttar saman med borna

Etter desse veken ute i praksis så har eg fått nok eit auge for kor viktig språket er for oss, og for forståinga til elevane.det nyttar ikkje å prøve å forklare ting til elevane dersom me ikkje snakkar slik at dei forstår oss. Dette hadde eg ei oppleving av i praksis. Eg skulle berre forklara noko som skulle forenkle avkryssinga i bingo spelet som me holdt på med. Og eg byrja å forklara med å visa på arket kor dei skulle kryssa av når dei høyrde det spesielle talet, medan eg stod der og forklarte så innsåg eg at no vart det uforståeleg for dei, det vart for høgtsvevande for elevane ,dei hadde ingen forutsetning for å skjønna det som eg sa. Dei såg ikkje mønsteret i rutenettet, det var rett og slett for tidleg og på eit anna nivå.Slike opplevingar får ein til å tenkja litt og viser kor viktig det er å komma ned på elevane sitt språknivå eller som det står i begynnaropplæringa for matematikk, å nytta borna sitt 1steordensspråk og slik skapa ei forståing av det ein prøver å formidle.Dette vart veldig tydeleg for meg denne gongen.